Ik kreeg de vraag of ik een interview wilde geven voor het blad "Regiojournaal". Een gratis magazine wat bij de AH ligt in mijn regio (Breda Oosterhout en Etten-Leur). Ik dacht dat het interview ging over passie in mijn werk, maar ik kreeg ook de vraag of ik nog "andere" hobby's heb.
Ik merkte in mezelf dat ik wel héél erg duidelijk wilde maken dat edelsmeden mijn werk is, mijn beroep dus, en niet mijn hobby, en ook dat het maken van natuurtafereeltjes uit vilt wel als hobby begonnen is, maar inmiddels ook gewoon werk is geworden.
Ja.... wat is dat verschil dan tussen werk en hobby? In het maatschappij-leerboek van mijn zoon staat dat arbeid (werken) iedere menselijke bezigheid is waar je een product of dienst levert voor een maatschappelijke behoefte. Hobby doe je enkel voor je plezier en ontspanning. Volgens dat boek dus.
Mijn partner doet veel vrijwilligerswerk en hij voorziet dus écht in een maatschappelijke behoefte. Vind ik dus.
Op zo'n moment, dus als ik ga vergelijken, kan ik mijn eigen kaboutertjes en gouden ringen maar moeilijk waarderen.
Hier ligt wel een pijnpunt. En snap ik dat ik niet wil dat mijn werk als hobby gezien wordt.
Waarom? Ik wil simpelweg graag als volwaardig mens gezien worden, die ook haar steentje bijdraagt aan het welzijn van anderen én aan de gevulde boodschappentas voor mijn gezin. En hier schuurt dat, want die boodschappentas kan ik dus niet altijd vullen en als ik geen opdrachten heb, tja voor wie "werk" ik dan?
Maar als het nou allemaal eens niet uitmaakt? Dan maak ik dingen waar ik blij van word en anderen vroeger of later ook.
En voorzie ik in een maatschappelijke behoefte. Want mijn werk, mijn producten en diensten raken mensen altijd op een diepere laag, en laten mensen voelen dat ze er toe doen en dat er van ze gehouden wordt.
Zo simpel is dat.